2η ημέρα στο παιχνίδι με τα εξώφυλλα δίσκων, μετά από πρόσκληση του Giorgos Tsiolis και μια ιστορία, γιατί αυτό το παιχνίδι θα το παίξω με ιστορίες.
2ο LP εκείνο των Pink Floyd, Atom Heart Mother, ημερομηνία κυκλοφορίας στο εξωτερικό 1970, δεν ξέρω πότε έφτασε στην ελληνική αγορά…
Όμως το 1974 το ακούγαμε στα πικ-απ μας.
Καλοκαίρι λοιπόν του 1974, έχουν τελειώσει τα σχολεία και έχουμε μετακομίσει στο Ρέθυμνο για τις συνηθισμένες καλοκαιρινές διακοπές και αίφνης: Πραξικόπημα στην Κύπρο, εμβατήρια στα ραδιόφωνα και φόβος για εκείνους που επιστρατεύονται από τους λίγο μεγαλύτερους γνωστούς μας, και τους φοιτητές που ακόμη δεν έχουν κληθεί στο στρατό λόγω αναβολής, πολλοί εξ αυτών μέλη του αντιδικτατορικού κινήματος σε Ελλάδα και εξωτερικό, όλα αυτά σε αναμνήσεις από τον Λαβύρινθο, όπου αντί για βουτιές στη θάλασσα, οι μικρότεροι παρακολουθούμε τους μεγαλύτερους να επιχειρηματολογούν και να αναπαράγουν απίστευτες φήμες.
Η δική μας η παρέα, πέντε – έξι βιαστικοί να ξεφύγουν από τα κοντά παντελονάκια έφηβοι, από 14 έως 16 ετών ζούμε σε ένα πρόσθετο παράλληλο σύμπαν. Ο Γιάννης, ο Πάρης, ο Άρης, η αφεντιά μου και ο Γιώργος (αδελφός του Πάρη) που μας έχει θαμπώσει ως πειρατής στα μεσαία κύματα της Αθήνας αποφασίζουμε να φτιάξουμε (ο Γιώργος δηλαδή) έναν πειρατικό και στο Ρέθυμνο, στο σπίτι του έτερου Γιώργου (αργότερα μπασίστα σε ελληνικό συγκρότημα) που βρίσκεται με πρόσοψη στη Λεωφόρο Κουντουριώτη και είσοδο από τον νότιο παράλληλη οδό.
Αρχίζει ο Γιώργος να πηγαίνει στο Ηράκλειο στο Πι-Εξ να αγοράζει λυχνίες, πηνία, πυκνωτές, αντιστάσεις, σασί και όλα τα χρειαζούμενα, στήνεται ο σταθμός με το «κολάι» ως κύριο εργαλείο και η κεραία στην ταράτσα, έτσι που να μην εντοπίζεται εύκολα από περίεργους και την αστυνομία και αρχίζουμε τις εκπομπές. Μια μέρα των δοκιμαστικών ακούμε φασαρία από τη Λεωφόρο. Κοιτάμε από το παράθυρο και βλέπουμε την πρώτη πορεία της μεταπολίτευσης στο Ρέθυμνο με κυρίαρχα συνθήματα: δώστε τη χούντα στο λαό, φόλα στο σκύλο της ΕΣΑ κλπ. Νέοι της προηγούμενης γενιάς από τη δική μας στην πρώτη γραμμή, αναγνωρίζουμε πρόσωπα που τώρα συνειδητοποιώ ότι ο καθένας (δεν ήσαν πολλές οι μετέχουσες γυναίκες ακόμη σε τέτοια συμβάντα και μάλιστα στο Ρέθυμνο) με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έγραψαν τις δικές τους αποκλίνουσες ιστορίες στις τοπικές παρέες.
Τότε στις δοκιμές που κάναμε, πριν αρχίσουν οι κανονικές εκπομπές με τις γνωστές αφιερώσεις στα κορίτσια ένα από τα αγαπημένα που έπαιζε ήταν και το βινύλιο με εξώφυλλο την αγελάδα.
Πέρασε το καλοκαίρι, οι μικρότεροι παρά τις αφιερώσεις δεν «τα φτιάξαμε» με κάποια από τις ορεγόμενες και ο Γιώργος που κράτησε το σταθμό στο σπίτι του συνέχισε τις εκπομπές, μέχρι που έφεραν ραδιογωνιόμετρο από το Ηράκλειο οι καλοί μας χωροφυλάκοι και ασφαλίτες της εποχής και κατάσχεσαν το σταθμό, με το Γιώργο να δικάζεται ως ο πρώτος παραβάτης του σχετικού νόμου στην πόλη.
Για την ιστορία: ο σταθμός που εξέπεμψε το καλοκαίρι του 1974 ήταν ο πρώτος ερασιτεχνικός σταθμός που ακούστηκε από τα μεσαία στο Ρέθυμνο και το όνομα αυτού BFY (για εξηγήσεις περί των αρχικών ιδιαιτέρως).
Προσκαλώ στο παιχνίδι μετά τον Stasinos Stavrianeas, τον Themistoklis Roukis, έτερο πρωταγωνιστή μιας πιο σύγχρονης παράλληλης ιστορίας, στον Team FM της πρώτης περιόδου, στην εκπομπή "Αρχίζει το Ματς" (Κυριακές μεσημέρι) που αργότερα μετεξελίχθηκε σε "Μαγνητικό Πεδίο" (Παρασκευές βράδυ). Νονός της πρώτης εκπομπής ο Στας, της δεύτερης ο Ρουκ (ή αλλιώς και supernova) … ο τρίτος της παρέας ο Λάμπρος σκεφτόταν τα κομμάτια που ήθελε να παίξουν και τον «τρόμο», δεν έχει και σελίδα στο fb, να τον καλέσω στο παιχνίδι, τον τέταρτο των τελευταίων ημερών της εκπομπής (τελευταία εκπομπή circa Μάιος 2006) Κώστα (λέγε με I Love ΝΥ και όχι μόνο) θα τον καλέσω μάλλον, αν και στο παιχνίδι με τα βιβλία μας έγραψε κανονικά.
Καλοκαίρι λοιπόν του 1974, έχουν τελειώσει τα σχολεία και έχουμε μετακομίσει στο Ρέθυμνο για τις συνηθισμένες καλοκαιρινές διακοπές και αίφνης: Πραξικόπημα στην Κύπρο, εμβατήρια στα ραδιόφωνα και φόβος για εκείνους που επιστρατεύονται από τους λίγο μεγαλύτερους γνωστούς μας, και τους φοιτητές που ακόμη δεν έχουν κληθεί στο στρατό λόγω αναβολής, πολλοί εξ αυτών μέλη του αντιδικτατορικού κινήματος σε Ελλάδα και εξωτερικό, όλα αυτά σε αναμνήσεις από τον Λαβύρινθο, όπου αντί για βουτιές στη θάλασσα, οι μικρότεροι παρακολουθούμε τους μεγαλύτερους να επιχειρηματολογούν και να αναπαράγουν απίστευτες φήμες.
Η δική μας η παρέα, πέντε – έξι βιαστικοί να ξεφύγουν από τα κοντά παντελονάκια έφηβοι, από 14 έως 16 ετών ζούμε σε ένα πρόσθετο παράλληλο σύμπαν. Ο Γιάννης, ο Πάρης, ο Άρης, η αφεντιά μου και ο Γιώργος (αδελφός του Πάρη) που μας έχει θαμπώσει ως πειρατής στα μεσαία κύματα της Αθήνας αποφασίζουμε να φτιάξουμε (ο Γιώργος δηλαδή) έναν πειρατικό και στο Ρέθυμνο, στο σπίτι του έτερου Γιώργου (αργότερα μπασίστα σε ελληνικό συγκρότημα) που βρίσκεται με πρόσοψη στη Λεωφόρο Κουντουριώτη και είσοδο από τον νότιο παράλληλη οδό.
Αρχίζει ο Γιώργος να πηγαίνει στο Ηράκλειο στο Πι-Εξ να αγοράζει λυχνίες, πηνία, πυκνωτές, αντιστάσεις, σασί και όλα τα χρειαζούμενα, στήνεται ο σταθμός με το «κολάι» ως κύριο εργαλείο και η κεραία στην ταράτσα, έτσι που να μην εντοπίζεται εύκολα από περίεργους και την αστυνομία και αρχίζουμε τις εκπομπές. Μια μέρα των δοκιμαστικών ακούμε φασαρία από τη Λεωφόρο. Κοιτάμε από το παράθυρο και βλέπουμε την πρώτη πορεία της μεταπολίτευσης στο Ρέθυμνο με κυρίαρχα συνθήματα: δώστε τη χούντα στο λαό, φόλα στο σκύλο της ΕΣΑ κλπ. Νέοι της προηγούμενης γενιάς από τη δική μας στην πρώτη γραμμή, αναγνωρίζουμε πρόσωπα που τώρα συνειδητοποιώ ότι ο καθένας (δεν ήσαν πολλές οι μετέχουσες γυναίκες ακόμη σε τέτοια συμβάντα και μάλιστα στο Ρέθυμνο) με τον ένα ή τον άλλο τρόπο έγραψαν τις δικές τους αποκλίνουσες ιστορίες στις τοπικές παρέες.
Τότε στις δοκιμές που κάναμε, πριν αρχίσουν οι κανονικές εκπομπές με τις γνωστές αφιερώσεις στα κορίτσια ένα από τα αγαπημένα που έπαιζε ήταν και το βινύλιο με εξώφυλλο την αγελάδα.
Πέρασε το καλοκαίρι, οι μικρότεροι παρά τις αφιερώσεις δεν «τα φτιάξαμε» με κάποια από τις ορεγόμενες και ο Γιώργος που κράτησε το σταθμό στο σπίτι του συνέχισε τις εκπομπές, μέχρι που έφεραν ραδιογωνιόμετρο από το Ηράκλειο οι καλοί μας χωροφυλάκοι και ασφαλίτες της εποχής και κατάσχεσαν το σταθμό, με το Γιώργο να δικάζεται ως ο πρώτος παραβάτης του σχετικού νόμου στην πόλη.
Για την ιστορία: ο σταθμός που εξέπεμψε το καλοκαίρι του 1974 ήταν ο πρώτος ερασιτεχνικός σταθμός που ακούστηκε από τα μεσαία στο Ρέθυμνο και το όνομα αυτού BFY (για εξηγήσεις περί των αρχικών ιδιαιτέρως).
Προσκαλώ στο παιχνίδι μετά τον Stasinos Stavrianeas, τον Themistoklis Roukis, έτερο πρωταγωνιστή μιας πιο σύγχρονης παράλληλης ιστορίας, στον Team FM της πρώτης περιόδου, στην εκπομπή "Αρχίζει το Ματς" (Κυριακές μεσημέρι) που αργότερα μετεξελίχθηκε σε "Μαγνητικό Πεδίο" (Παρασκευές βράδυ). Νονός της πρώτης εκπομπής ο Στας, της δεύτερης ο Ρουκ (ή αλλιώς και supernova) … ο τρίτος της παρέας ο Λάμπρος σκεφτόταν τα κομμάτια που ήθελε να παίξουν και τον «τρόμο», δεν έχει και σελίδα στο fb, να τον καλέσω στο παιχνίδι, τον τέταρτο των τελευταίων ημερών της εκπομπής (τελευταία εκπομπή circa Μάιος 2006) Κώστα (λέγε με I Love ΝΥ και όχι μόνο) θα τον καλέσω μάλλον, αν και στο παιχνίδι με τα βιβλία μας έγραψε κανονικά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου