6ο εξώφυλλο δίσκου, Patti Smith, Gone Again, 1996.

Το τραγούδι (https://www.youtube.com/watch?v=vBJtS3IhwCY) από τον επιλεγμένο δίσκο και η σχετική ανάρτηση ξεφεύγει από τις προηγούμενες και επηρεάζεται από την προοπτική της επόμενης Κυριακής σε κάποια παραλία του Νότιου Ρεθύμνου, όπως και την ανάμνηση της προηγούμενης Κυριακής: Σε μια απίστευτα όμορφη ακτή, με νερά κρυστάλλινα, δροσερά και πεντακάθαρα, η καταπιεσμένη (?) κυρία της διπλανής πόρτας θεωρεί ψυχωφελή την περισυλλογή πετρών από την παραλία. Όχι μιας και δυό ή μιας δεκάδας, αλλά ποσότητας για την οποία δεν επαρκεί ούτε μια πλαστική σακούλα. ΑΝ όλοι οι επισκέπτες της αμμουδιάς την μιμούνταν σε δυό-τρία καλοκαίρια δεν θα έχει μείνει βότσαλο και πετρούλα για δείγμα. Και σαν να μην έφτανε η κυρία, ιδού και ο μουσάτος νεαρός με την πετονιά, να ψαρεύει μικρά μουρμούρια, ούτε πέντε εκατοστών το καθ' ένα. Να του δείχνεις με ποικίλους τρόπους τη δυσαρέσκειά σου για το άτοπον του πράγματος και τούτος να μην χαμπαριάζει και να συνεχίζει να γεμίζει τον γουβά του με ψαράκια ενυδρείου.